Czynności i kolejność wykonania poszczególnych warstw konstrukcyjnych tarasu. 

1/ usunięcie istniejących nieszczelnych warstw konstrukcyjnych tarasu do poziomu płyty stropowej

2/ przygotowanie podłoża pod wykonanie warstwy spadkowej (co najmniej 1,5%) w kierunku istniejących odpływów – metodą śrutowania, frezowania lub hydropiaskowania oraz wyczyszczenie podłoża ze wszelkich nienośnych elementów.

3/ uzupełnienie wszelkich ubytków izolacji termicznej w strefie ścian budynku (uszkodzone m..in. przy usuwaniu nieszczelnych warstw tarasu)

UWAGA : na drzwi wejściowe na taras ! 

Drzwi powinny być usytuowane na takiej wysokości nad płytą konstrukcyjna tarasu aby wszystkie warstwy tarasu znalazły się poniżej progu drzwi wejściowych na taras

4/ wykonanie warstwy spadkowej o nachyleniu 1,5-2% w kierunku od ściany budynku z ukształtowaniem jej powierzchni w kierunku istniejących odpływów w murkach tarasu. Do wykonania warstwy spadkowej wykorzystać beton marki C20/C25 ułożony na warstwie sczepnej lub gotowe mieszanki zapraw cementowych klasy min. C20 (np. KB-Cret 10, KB-Cret 20) ułożone na mostku sczepnym (np. KB-Cret AC). Przy układaniu warstwy spadkowej bezwzględnie przestrzegać zachowania zasady układania ”mokre na mokre”

5/ na poziomie warstwy spadkowej rozwiązać problem odprowadzenia wody opadowej poza taras i zamocować niezbędne obróbki blacharskie z kapinosem.

6/ wykonanie na warstwie spadkowej warstwy izolacji parochronnej (paroizolacji) z zakładem na ściany sąsiadujące z tarasem. Do wykonania izolacji można użyć masy bitumiczne typu KMB grub. 3-4mm (np. Bikuthan 2K, Deuxan 2K) na zagruntowanym podłożu z emulsji bitumicznych (np. Bitumenemulsion rozcieńczony woda w proporcji objętościowej 1:4) lub samoprzylepne membrany bitumiczne typu KSK grubości 1,5mm (np. KSK SY15) na zagruntowanym podłożu preparatem (np.KSK Voranstrich BL w temp.do +5°C lub KSK Voranstrich SP w temp. do -10°C) z wykorzystaniem profilu trójkątnego KSK Profil Dreieckbande na styku ściany z posadzką.

7/ wykonanie warstwy ochronnej (np. 1 x folia polietylenowa grub. 0,2mm)

8/ zamontowanie izolacji termicznej (niezbędnej w konstrukcji znajdującej się nad pomieszczeniem ogrzewanym nie tylko w celu zmniejszenia strat ciepła przenikającego przez przegrodę ale także w celu zabezpieczenia płyty tarasu i okładzin przed uszkodzeniami powodowanymi rozszerzalnością cieplną). Do wykonania termoizolacji zaleca się stosować płyty z polistyrenu ekstradowanego  „styrodur” lub twarde płyty styropianowe (np. płyty styrodurowe XPS lub styropian twardy o gęstości co najmniej 30 kg/m³ i niskiej nasiąkliwości - ozn. klasą EPS 200)

9/ ułożenie warstwy przekładki z dwóch warstw folii polietylenowa grub. min. 0,2 mm z wywinięciem na ściany w celu oddzielenia termoizolacji od jastrychu oraz wykonania warstwy poślizgowej dla jastrychu dociskowego tzw. „wylewki”

10/ wykonanie jastrychu dociskowego, tzw. „wylewki” o grubości co najmniej 5 cm w najcieńszym miejscu. Do wykonania jastrychu dociskowego zastosować gotowe jastrychy cementowe klasy min. C20 zgodnie z normą PN-EN 13813:2003 lub betony klasy min. C20/C25 zgodnie z normą PN-EN 206-1:2003. Do jastrychu cementowego lub betonu przeznaczonego na „wylewki„ zaleca się stosować mikrozbrojenie z postaci włókien syntetycznych ( np. Fibermesh w ilości 0,9 kg/m3).

Jastrych dociskowy bezwzględnie dylatować – wykonać dylatacje brzegowe (przyścienne) i dylatacje strefowe (pośrednie) w rozstawie 2 do 5 m (według wytycznych ZDB Aussenbeläge Belagkonstruktionen mit Fliesen und Platten ausserhalb von Gebäuden, wyd. VII/2005).

Przy większym rozstawie dylatacji konieczne jest obliczeniowe sprawdzenie czy materiał wypełniający dylatację będzie w stanie przenieść zmiany jej szerokości).

Przy dylatowaniu powierzchni jastrychu przestrzegać zasady, że powierzchnia dylatowana powinna mieć kształt kwadratu lub prostokąta o proporcjach długości boków nie większych niż 2:1.

Dylatacje w jastrychu dociskowym należy dokładnie skorelować (powtórzyć) z dylatacjami w układanej później okładzinie ceramicznej - muszą mieć tę samą szerokość i dokładnie pokrywać się.

Jastrych dociskowy powinien mieć zachowany spadek min. 1,5% - 2% w kierunku od ściany budynku do odbiornika wody opadowej. 

11/ wykonanie hydroizolacji podpłytkowej z elastycznej mikrozaprawy uszczelniającej (np. Koster NB Elastik szary), tj. z materiału który zespoli się z zaprawą klejącą płytki ceramiczne.

Na styku ze ścianą, na dylatacjach  -  hydroizolacja podpłytowa powinna posiadać wstawkę z taśmy dylatacyjno-uszczelniajacej (np. Flexband 120/70mm, Flexband 150/100mm) wklejoną na mikrozaprawie uszczelniającej. Na styku ze stolarką stosować taśmy uszczelniające butylowe.

Na styku mikrozaprawy uszczelniającej z obróbką blacharską należy stosować rozwiązania i zalecenia producenta zawarte w karcie technicznej materiału hydroizolacyjnego (w zakresie połączenia z podłożem i innymi warstwami konstrukcyjnymi tarasu oraz w zakresie zabezpieczenia antykorozyjnego).

Podstawy słupków balustrady osadzić (najlepiej na czole lub od spodu płyty konstrukcyjnej) przed wykonaniem hydroizolacji.

12/ klejenie płytek ceramicznych lub płytek z kamienia naturalnego wykonać po wyschnięciu hydroizolacji podpłytkowej, używając odpowiednich zapraw klejowych (np. Koster Flex - cienkowarstwowa elastyczna zaprawa do płytek ceramicznych). Do płytek z kamienia naturalnego stosować tylko specjalne zaprawy nie powodujące przebarwień. Klejenie płytek wykonać z pełnym podsadzeniem, z nakładaniem zaprawy klejowej na podłoże i na spód płytki ( zachowując 100% wypełnienie przestrzeni pod płytkami). Klejenie płytek wykonać z zachowaniem właściwych szerokości spoin – szerokość spoin nie może być mniejsza niż 5 mm (niezależnie od wymiarów płytek). Przy maksymalnym rozmiarze płytek szerokość spoin powinna wynosić co najmniej 7-8 mm.

Powierzchnia płytek powinna być odpowiednio dylatowana – dylatacje płytek powinny pokrywać się z dylatacjami jastrychu dociskowego.

Zalecenie w zakresie doboru okładzin ceramicznych na tarasy : na tarasy stosować okładziny ceramiczne o bokach mniejszych niż 30x30 cm, w jasnych odcieniach, nie szkliwione, o własnościach antypoślizgowych.

13/ spoinowanie okładzin ceramicznych wykonać odpowiednią elastyczną zaprawą mineralna lub zaprawą epoksydową. Do spoinowania dylatacji brzegowych (przyścienne) i strefowych (pośrednie) wykonanych w rozstawie 2 do 5 m stosować materiał o zdolności długotrwałego odkształcenia co najmniej 20 % (np. Fugenspachtel FS-H z preparatem gruntującym FS-Primer). Stosować go też do spoinowania szczelin pomiędzy płytką cokołową a płytkami ułożonymi na powierzchni tarasu.

SZCZEGÓŁY NA KTÓRE NALEŻY ZWRÓCIĆ SZCZEGÓŁNĄ UWAGĘ PRZY REMONCIE TARASU ! 

- połączenie tarasu ze ścianą;  - dylatacje;  - odprowadzenie wody opadowej z powierzchni tarasu;

- mocowanie balustrady.